Aan tafel!

Perfectie is ons streven, luidt de missie, van dit Zeeuwse familiebedrijf. Hoe leuk is het dan om eens aan tafel te gaan met vier hoofdrolspelers. Op verschillende posities in de organisatie geven zij vorm aan die missie. Maar hoe doen ze dat? Wie zijn deze mannen en hebben ze het een beetje naar hun zin daar in Zierikzee?

We spreken elkaar op een dinsdagmiddag, een regenachtige dag. De ruimte met de gesprekstafel op de eerste verdieping is niet groot maar wel fraai aangekleed. Opvallend is de lange muur voorzien van real life groen. Typisch Roggeband, zou je kunnen zeggen; niet zo groot maar tot in de puntjes verzorgd. Eerst een rondje voorstellen. Michael Bazen (44) werkt nu ruim zes jaar bij Roggeband en doet dat als projectvoorbereider. In tegensteling tot de drie anderen heeft hij nooit op de werkvloer gewerkt en kwam na zijn studie (Bouwkunde) gelijk terecht op kantoor. Wel zijn hele leven al werkzaam in de bouw. “Matthijs Verbeek (48) die als uitvoerder naast hem zit: “Het is goed om mensen als Michael in je team te hebben. Goed opgeleide jongens die sterk zijn in automatisering heb je nodig.“ Net als Michael werkt Matthijs nu zes en half jaar bij deze werkgever na eerst 25 jaar elders in de bouw ervaring opgedaan te hebben, waaronder tien jaar als timmerman. We zeiden het al eerder in dit blad: RoggebandBouw is heel veelzijdig. Matthijs heeft binnen die grote variëteit aan klussen een duidelijke voorkeur voor de wat grotere, seriematige nieuwbouwprojecten van rond de 30 woningen en of appartementen. “Daar ben je een tijdje zoet mee en kun je routine opbouwen. Niks mis met kleine klussen maar dat is in verhouding met nieuwbouwprojecten allemaal wat intensiever.

Jan-Kees, die vaak met Matthijs samenwerkt, breekt even in: “Misschien wel leuk om even te vertellen nu we hier zo zitten. We zijn net begonnen met het heiwerk hier voor een project om de hoek in Zierikzee genaamd Mdina (twee eigentijdse appartementencomplexen in opdracht van woningcorporatie Zeeuwland en in samenspraak met zorginstelling Emergis). Beide complexen worden gebouwd met het oog op de toekomst. Zo zijn alle appartementen levensloopbestendig en is er bovendien veel aandacht voor duurzaamheid. In het compactere pand zullen zestien levensloopbestendige appartementen met huiselijke ruimtes worden ingericht voor de cliënten van Emergis. In het tweede pand komen 25 huurwoningen voor de woningbouwcorporatie Zeeuwland. Alle appartementen zijn volledig energieneutraal. De derde die zich voorstelt is tevens de Benjamin. Leendert Flikweert (32) werkt als timmerman en voorman. Dat doet hij alweer voor het zevende jaar en ook voor hem geldt dat hij voor die tijd altijd in de bouw werkte. Zijn praktijkervaring slijpt hij in zijn vrije tijd nog wat bij door thuis zijn eigen huis grondig te verbouwen. De houten vloer in zijn woonkamer heeft hij er helemaal uitgehaald en onlangs vervangen door een betonnen vloer. Om maar even iets te noemen. Naast hem zit de nestor van het stel, projectleider Jan-Kees Koopman (55): “Ik ben er wel blij mee dat jongens als Leendert thuis ook veel klussen zeg maar. Op die manier bouwen ze nog meer ervaring en zelfstandigheid op in de bouw. Dat is voor het bedrijf alleen maar gunstig.” Zelf heeft Jan-Kees ook aardig wat ervaring op de werkvloer opgedaan, hij werkt al veertig jaar in de bouw en begon op zijn vijftiende jaar als timmerman, later als uitvoerder, werkvoorbereider en projectleider. “Met de hamer in de tas want als er niet genoeg werk was op kantoor moest ik naar de bouwplaats.” Kent dus alle ins en outs en mag zich naast projectleider ook bedrijfsleider noemen als rechterhand van directeur Arco Wijkhuijs. Niet zonder humor: “Als er grote problemen zijn laat ik mijn visitekaartje zien waar bedrijfsleider op staat en als die problemen er niet zijn, en ik werk tussen de jongens, dan laat ik mijn kaartje zien met projectleider erop.”

De mannen vormen samen met nog eens vier collega’s de vaste ploeg op kantoor. Met in totaal 15 werknemers behoort Roggeband daarmee niet per se tot de allergrootste bouwers maar bouwt wel grote projecten en is er ook al een begin gemaakt met eigen ontwikkeling. Intensief samenwerken met vaste onderaannemers is dus van groot belang. “We hebben altijd, of bijna altijd, twee mensen van ons vast op een project lopen. Daarmee hou je grip.” Het vinden van geschikt personeel is niet eenvoudig. Jan-Kees: ”Wij leggen de lat ook hoog. Misschien moet die wat lager.” Leendert: “Wij hebben nu twee leerlingen rondlopen. Daar zijn we blij mee maar het is gewoon te weinig. Matthijs: “Volwassen timmermannen krijg je niet, die zitten allemaal goed bij hun baas.” Jonge mensen kiezen niet meer voor de bouw. Techniek en handwerk zijn impopulair. Den Haag heeft de bouw nooit gepromoot zo is de stemming. Zelf adviseren ze hun eigen kinderen overigens ook “om door te leren.” Matthijs: ”Je moet vroeg op. Zeven uur beginnen, zes uur gaan we rijden en soms eerder als we verder weg werken.” Jan-Kees: “Toch snap ik het niet altijd. Wij hebben toch een mooi bedrijf? Stagelopers op kantoor blijven hier achteraf nog weleens werken maar timmermannen, waar ik toch best vaak contact mee heb, haken op jonge leeftijd al af.” Naast Zeeland strekt het werkgebied van RoggebandBouw zich ook uit tot in Zuid-Holland (Barendrecht). Acht appartementen boven het Kruitvat bouwden ze daar. Van dat ene werk kwam steeds weer nieuw werk. Zien en gezien worden, maar vooral kwaliteit leveren. Zoals het onderhoudswerk voor vervoersmaatschappij Connexxion, toch geen kleine naam, waar de Zeeuwen dag en nacht voor klaar staan. Jan-Kees geeft aan dat hij als projectleider, annex bedrijfsleider nog regelmatig uitrukt om tussendoor een klusje op te knappen. “Als er een deur klemt of niet goed afhangt vind ik het heerlijk om even van kantoor af te gaan en het op te lossen. Ik kan er niet tegen als zo’n klacht te lang blijft liggen.” Kleine onderhoudsklussen ‘tussendoor’ draaien de mannen dus hun hand niet voor om. Maar ze weten zich alle vier ook nog wel een opvallend, memorabel project te herinneren. Zo komt Michael gelijk op de proppen met de nieuwbouw van 15 woningen en 19 appartementen in Middelharnis. “Ik heb daar alles gedaan, werk aannemen, kopersbegeleiding, inkoop en werkvoorbereiding, best bijzonder. Leendert herinnert zich nog de nieuwbouw van een woning in Oost-Souburg waar een complete, prefab (!) kelder voor gemaakt moest worden. Een 500-tons kraan takelde het gevaarte naar binnen. Directeur-eigenaar Arco Wijkhuijs is dan in naam wel geen meneer Roggeband, toch ervaren de jongens hun bedrijf wel degelijk als een familiebedrijf. Michael: “Absoluut. We zijn één grote familie.” Leendert: “Omdat we niet zo groot zijn ken je elkaar door en door. Matthijs: “We laten elkaar nooit in de steek.” De lijntjes zijn kort.” Ook over de naamsbekendheid hoeft het bedrijf zich geen zorgen te maken. Nogmaals Matthijs: “We hebben eens een boerderij gerenoveerd waar we teksten en tekens tegenkwamen waar twee oude timmerlieden hun namen in gegraveerd hadden.” Jan Kees: “We hebben heel veel aan elkaar. Als alles loopt ben ik gewoon een dankbaar mens. En als het niet loopt ga ik helpen.” Ze streven naar perfectie. Juist omdat ze weten dat een mooie, kwalitatief goede bouw aan elkaar hangt van onnoemelijk veel details praten ze over streven. Ze zijn er nog niet, ze streven ernaar. Dat woord streven is een werkwoord. Je moet eraan werken.