Van Ewout naar Ad naar Ewout
Familiebedrijven en opvolging. Dat is een van de meest complexe onderwerpen in de geschiedenis van een bedrijf dat binnen de familie blijft. Tegenwoordig gaat opvolging vaak, maar nog lang niet altijd, gepaard met een heel scala aan adviseurs, coaches en corporate begrippen als governance en familiestatuten.
Vroeger werd er meer gekoerst op gevoel, gewoonte en gezond verstand. We nemen eens een kijkje bij de Van Wijken om te zien hoe daar steeds het stokje werd overgedragen. Ad van Wijk was nog maar en jongen toen hij een eigen vrachtauto kocht en daarmee voor zichzelf ging rijden. Nou voor zichzelf? Dat behoeft enige nuance. Ad had al wel die vrachtwagen maar was te jong (17) om ermee te mogen rijden. Daarom werd Aart Hak gecharterd die voor Ad de boer op ging. Ad: “Ik had de ziekte van Wielen. Dol op vrachtwagens. In 1972 kocht ik mezelf in bij het bedrijf van mijn vader Ewout voor een derde deel.Zelf betaald. In 1987 de overige twee derde. Weer zelf betaald. Niks gekregen.“ Als we het zo opschrijven, lijkt de overgang van Ewout naar Ad heel simpel en soepel gegaan. Maar die stelling is te kort door de bocht. Ad:” Mijn vader is daar flink mee bezig geweest. Ik vond het ook moeilijk. Opeens een enorme verantwoordelijkheid. Niet het ondernemen zelf, daar was ik nooit bang voor. Wat achteraf bij mij een grote rol speelde, was het gezegde ‘Eert uw vader en uw moeder’.Ad kreeg later twee kinderen, Johanna en Ewout. Ook hier liep de opvolging langs de inhoud. Johanna werkte een paar jaar op de receptie bij E. van Wijk. Nadat zij kinderen kreeg gaf ze de voorkeur aan haar gezinsleven. Hierdoor maakte zij de weg vrij voor broerlief Ewout. Het lijkt erop dat Ewout aan dezelfde ziekte leed als zijn vader; de ziekte van Wielen. Van jongs af aan was Ewout te vinden op het bedrijf. Auto’s wassen, rijbewijs halen en op de truck. Als beginnend student aan de Erasmus ging zijn vrije tijd (studenten hebben dat) op aan rijden op de vrachtwagen. Ewout: “In de latere jaren tijdens mijn master hield ik me meer bezig met de universiteit. Studievereniging en heel serieus studeren. Boeiend.”Ad: ”Het zat er wel aan te komen dat Ewout verder wilde in het bedrijf natuurlijk. Maar ik had uit mijn tijd geleerd en onthouden: ”De liefde van de ouders kan je blind maken voor de opvolging. Je kunt het wel willen maar de vraag is of het verstandig is. Hij moet het kunnen, willen en er gelukkig mee zijn. Als aan één van die drie maar tien procent ontbreekt moet je het niet doen.” Toen Ewout uiteindelijk de stap maakte en definitief koos voor een loopbaan binnen E. van Wijk was er binnen dat bedrijf veel veranderd. Bijvoorbeeld de aanwezigheid van een Raad van Advies. “Ewout: Na mijn studie werd er door hen min of meer op aangedrongen dat ik de leiding zou krijgen over de vestiging in Oekraïne. Maar ik had meer fiducie in een uitstapje naar een ander bedrijf. Dat werd Ryano Logistics in Klundert. Kleiner dan Van Wijk, maar zeer leerzaam omdat ik met alle facetten in te maken kreeg. Van personeelszaken tot debiteurenbeheer, financiën en leidinggeven. Een half jaar heb ik daar noodgedwongen de directie moeten vervangen, waardoor ik voor het eerst echt voelde wat het was om belangrijke beslissingen te nemen. Geen vader die over mijn schouder meekeek.” Na dat half jaar keerde Ewout terug bij Van Wijk waar hij vanaf 2013 directeur werd. Grote uitdagingen en stappen volgden met de overname van Himex in 2014, de vestiging in Polen in 2015 en definitieve opvolging van vader Ad in 2019.We kunnen nu rustig opschrijven dat die opvolging op een succes gaat lijken. Maar het ging nooit vanzelf…