De opvolgers van Familiebedrijf in beeld Dijkwaard

Sinds een paar jaar hebben Willem, Martien en Hendrik het stokje overgenomen van vader Arie van Dijk. Een overname die niet zonder slag of stoot verliep, maar waar alle betrokkenen nu zeer content mee zijn.

Hendrik plantte het eerste zaadje: ”Ik wilde meer toewerken naar een stip aan de horizon. Anders zou ik voor mezelf begonnen zijn.” Met zijn29 jaar scheelt hij maar amper een jaar met broer Willem. Zo soepel als ze nu met elkaar werken, zoveel gehakketak was er vroeger. Willem: ”Toen we op ons twaalfde jaar meegingen met ons vader naar een klus op een school hadden we het ’s ochtends voor tien uur al met elkaar aan de stok: iets over onze broodtrommels.” Jongens waren ze, maar aardige jongens… Broer Martien (24) is wat meer van het denken. Toen zijn oudere broers begonnen over opvolging was hij nog maar net van de basisschool af. Laten we de heren eerst even voorstellen: Willem van Dijk houdt zich bezig met de algemene zaken van het schildersbedrijf, een mensenmens, goed in personeelszaken, communicatie en financiën.De doener? Hendrik, ietsje jonger dus, is een beetje zijn tegenpool. Deze entrepreneur deed op jeugdige leeftijd van alles maar nooit lang. Aan schilderen had hij een broertje dood. Glaszetten lag hem wel. “Daar maak je tenminste meters mee.” Hij was degene die het initiatief nam tot het op richten van een bouwbedrijf naast het bestaande schildersbedrijf. Hendrik ziet altijd kansen. De ontwikkelaar. Martien, met zijn 24 lentes duidelijk de jongste, houdt zich vooral bezig met calculeren. Wikken en wegen. De denker. Van huis uit waren de jongens gewend om mee te helpen en te werken. In de vakanties mee met vader op karwei en als het even kan ook op zaterdag. Ze groeiden op tussen de behangrollers en de verfkwasten. Maar niet in het overdrevene. Willem: ”Onze vader had ook tijd om met ons te gaan vissen en voor zijn grote hobby, Shetland pony’s.” Hendrik, lachend: “Waar wij dan wel weer voor gesjacherd werden om mee te helpen.” Alle drie beamen de belangrijke rol van moeder Nelie. Martien: ”Ze zorgde niet alleen voor ons maar ook voor de rust en de balans. Dat kon, en kan, ze heel goed. Haar broers en zwagers zijn overigens ook bijna allemaal ondernemer. Ze kent haar pappenheimers.”In 2016 begon het te broeien. Hendrik was de eerste die het woord opvolging liet vallen, Willem hoorde het zo eens aan en vader Arie schrok zich een hoedje. “We waren er nog niet klaar voor. Boekhouder erbij en alles op een hoop maar het werkte niet. Slaande deuren. Maar met de komst van een trainer, coach veranderde er veel. “We hebben een overnamecoach ingeschakeld (Promissie) en van toen af aan verliep het proces veel beter. Zo iemand is niet emotioneel betrokken en wijst ieder op zijn rol. Wat ook hielp was dat er een proces liep van automatisering, aangestuurd door Hendrik. Onze vader zag daar niets in maar dat leidde er mede toe dat hij daarom zo graag zijn heil zocht in zijn nieuwe bedrijf Kleur & Sfeer, inmiddels de derde loot aan de stam. Onbedoeld nam hij zo al afscheid van het schildersbedrijf.” We praten nog wat met elkaar over wat voor alle drie de basis van hun dagelijks werk is. Martien is vooral druk met de calculaties voor beide bedrijven. Hij overlegt vaak met zijn broers over het eindspel. Ieder project staat immers op zichzelf. Hendrik is inmiddels verantwoordelijk voor de bouwtak en Willem voor het glas- en schilderwerk. Naast economisch-financiële factoren speelt volgens de drie ondernemers het altijd een rol of een potentieel karwei past in de kernwaarden meesterschap, ambacht en aandacht. Willem: “Onze mensen, zowel in de bouw als de schilderstak, zijn vaklui, echte mooimakers. Die zijn hier niet komen werken om alleen maar meters te maken. Die willen eer zien van hun werk.” De normen en waarden van het familiebedrijf zijn vastgelegd en ondertekend. Net als de vraag hoe om te gaan met de koude kant. De broer zijn getrouwd en inmiddels ook vader. Er is een bewuste keuze gemaakt om hun eega’s niet in het bedrijf te laten werken. Zo voorkom je scheve gezichten volgens de heren. Bovendien praat je dan thuis makkelijker over andere dingen dan altijd maar over ‘de zaak’.

Klik hier voor het hele magazine