'Kan het ook anders?’

Ze schelen tien jaar. Gerard, net 41, en Herke, net 50, en zijn samen de opvolgers. Ken je hun vaders (Durk de Boer en Piet de Groot) dan zie je door je oogharen dat de appels niet ver van de boom zijn gevallen. Gerard is duidelijk de wat directere van de twee. Herke oogt meer bedachtzaam. Karakterologisch lijken ze dus veel op hun vader.

Toch hebben de jongens wel wat koerswijziging aangebracht. In 2012 namen zij het stokje over. Sindsdien werd er meer de nadruk gelegd op het voortraject. Systeemengineering en design & construct werden volwassen disciplines gerund door specialisten. Wat we noemen ‘de voorkant’ kreeg veel meer aandacht. Aan het MT van Gerard en Herke werd ook Henk Nanninga toegevoegd. Een oude rot die af en toe voor de nodige reflectie zorgt.En over oude rotten gesproken, ook Jacob Stienstra en KP De Groot horen zeker in dit rijtje thuis. Deze heren voegen jaren ervaring en expertise toe in een vakgebied dat aan de ene kant heel conservatief is, maar aan de andere kant erg onderhavig is aan verandering (wijzigende contractvormen en de broodnodige verduurzaming van de bouw). Zo zien we dat Gerard en Herke anders zijn gaan ondernemen dan hun vaders dat deden. Logisch, want iedere tijd kent zijn eigen uitdagingen. Maar, zoals Herke dat zegt: ”We zijn doorgegaan met het dna van de eerste generatie. Dat wil zeggen: aandacht voor vakmanschap en structureel denken: “kan het ook anders? Actief meedenken in het voortraject dat vaak leidt tot kostenbesparing en alternatieve werkwijzen.” In dat kader past ook perfect de oprichting van een eigen ingenieursbureau in 2004 (eigenlijk nog een plannetje van Piet de Groot). Om al die veranderingen te bezegelen werd besloten om in 2009 de bedrijfsnaam Aannemingsbedrijf De Boer & De Groot om te dopen in De Boer & De Groot Civiele Werken. Nieuwe naam, andere tijd. Het begrip MVO deed zijn intrede. Gerard: “Duurzaamheid houdt ons heel erg bezig. We hebben een intern verbetertraject opgesteld met de vraag ‘wat is nu dat containerbegrip ‘duurzaamheid?’ Herke: ”We letten heel erg op de afweging hout of staal. Meestal heeft hout een betere CO₂footprint, maar niet altijd. Maar de basisgedachte is ‘het kan ook anders’. We zijn al heel ver met betonrenovatie en recycling (verduurzamen van betonconstructies), met zonnepanelen op de steigers (!), met energieneutrale damwand van staal gevuld met buisjes op pompen die warmte uit de bodem halen en er komt ongetwijfeld nog veel meer.” Tot MVO rekent het bedrijf ook hun vergaande inzet om jonge mensen te interesseren voor hun vakgebied en door samenwerkring te zoeken met de regionale opleidingscentra. De tijd lijkt voorbij dat net als vroeger iedere jongen in het dorp aan kwam waaien. Toch heeft het bedrijf nog aardig wat jonge knapen in dienst die in de voetsporen van hun vader zijn getreden. Ook op de werkvloer valt de appel dus niet ver van de boom...