Kippenvel als ik door de haven loop

Voor Koen de Groot (27) bij Verschuur Watersport kwam werken had hij als jonge jongen al meer dan 100 boten verkocht. Zijn eerste eigen bootje kreeg hij van zijn opa en oma. Niks bijzonder. Een roeibootje met een motor.

"Maar toen ik die twee jaar later verkocht maakte ik 200 euro winst. Hé dacht ik, dat is anders dan met een auto die wordt alleen maar minder waard.” De verkoper in Koen de Groot was hiermee geboren. Ruim 100 stuks verkocht hij er, meestal speedboten en sportkruisers. Koen woont tegenover de zaak van Verschuur Watersport, het bedrijf waar hij zijn hart aan heeft verpand. Zeven jaar geleden, hij weet het nog goed, kwam hij hier binnenlopen als de eerste fulltime verkoper die Mario en Yoney in dienst namen. “Voor die tijd nam iedereen elkaars taken over, dus ook de verkoop. Van het begin af aan heb ik me daar enorm op gefocust. Mede daardoor zijn we hard gegroeid. We hebben zelfs een recordjaar van 365 boten meegemaakt. Tegenwoordig zijn dat er rond de 250. Maar de aantallen zeggen niet alles natuurlijk. Ik ben vooral blij met de ontwikkeling die we als bedrijf doormaken. Je ziet, en daar zijn we goed in, dat we steeds meer opschuiven richting het wat luxere en grotere segment. Daardoor krijgen we een nog groter assortiment dan alleen sloepen en tenders. Maar we zullen ons ook altijd blijven richten op het segment waarin we nu opereren, dat heeft ons veel gebracht.” Zijn favoriet? Dat is ongetwijfeld de Triple 7. Een aluminium boot naar eigen ontwerp. Afgewerkt met een mooie laklaag. Lengte? Zeven meter en 77 centimeter. Dus ja, de naam Triple 7 is niet geheel toevallig zo gekozen. Stoer en elegant. Tegenwoordig ook met hybride motoren waarbij een elektromotor naast de diesel geplaatst wordt.” Het is de bedoeling dat Koen in de voetsporen treedt van Mario en Yoney. Ondernemen werd hem met de paplepel ingegeven. Vader runde een kaasgroothandel. Even was er een moment van twijfel toen vaderlief stopte.

“Hij heeft toen nadrukkelijk met me gesproken om zijn zaak over te nemen. Ik heb daar goed over nagedacht. Maar kaas is natuurlijk geen watersport. Hier ligt mijn hart. Als ik over een haven loop begint het overal te kriebelen. In dit vak kan ik hobby en werk combineren. Dat is ultiem.”

Er is nog een verschil met zijn vader. “Ik neem meer risico. Mijn vader was als ondernemer wat behoudender dan ik ben. Ik heb liever spijt van de dingen die ik niet heb gedaan dan van de dingen die ik wel heb gedaan.” Momenteel draait hij als compagnon mee in de onderneming als volwaardig partner. Straks als hij het alleen voor het zeggen krijgt kan hij zijn stempel drukken. Maar dat is niet iets waar hij per se naar uitkijkt. “We werken met zijn drieën nu heel goed samen. We zij gewoon vrienden en zakenpartners. Het klinkt te mooi om waar te zijn, maar is wel waar. Dus ik zal Mario en Yoney eerder missen dan dat ik erop zit te wachten dat ze ermee stoppen.” Voorlopig is het zover nog niet. Er liggen volop kansen in het verschiet. Neem de nieuwe haven die tegenover ons bedrijf eraan komt. “Die wordt heel mooi en zal zeker voor een impuls zorgen.”